Chędożona kompania [Wiedźmak, wiedźminem tez zwany]

[Mekow]

Ruth

Dziewczyna była zaskoczona tym spotkaniem. Przez krótki moment zastanawiała się kim (lub czym) był ten mężczyzna. Jego oczy były nieludzkie i budziły jej niepokój - wpatrywała się w niego z otwartymi ustami. Owszem, stała z tyłu za innymi, ale nie czuła się najpewniej. Napotkany osobnik był jakiś dziwny. Jego słowa były dość spokojne, ale wypowiedź to coś więcej niż tylko treść.
Prawa stopa dziewczyny powędrowała w lewo i usadowiła się na ziemi, nieco w przodzie, jakieś dwadzieścia centymetrów za jej lewą stopą. Nogi dziewczyny skrzyżowały się nad kolanami, a uda przywarły do siebie nawzajem. Taka pozycja często jej pomagała utrzymać... nerwy.
Nic nie powiedziała. Nie ona była w tym towarzystwie od gadania - na pewno nie z takimi jak on. Oddech miała głęboki i nieco przyspieszony, a jej myśli błądziły.
"Co on tu robił? Czy te trupy, które mieliśmy sprawdzić były jego sprawką?"
Po dłuższej chwili opanowała się trochę i zamknęła usta.
- Cześć. - powiedziała cicho i uśmiechnęła się niemrawo.