[Neuroshima] Two towers

[Wilczy Głód]

Jimmy "Goodcat" Banden

Goodcat robił w tej chwili to, co każdy człowiek w swoim życiu musi czasem robić. Myślał. Sytuacja była następująca: leki się przydadzą, bo ich nigdy za wiele. Amunicja tak samo. No i jeszcze samochód. Osobiście Jimmy wolałby jednoślad, ale na bezrybiu… Była jeszcze jedna sprawa. Mianowicie, na nie zadzieranie z mafią było trochę za późno – w końcu już wykończyli dwóch „złych.” W samoobronie oczywiście, ale mafii chyba to nie robi różnicy. W tym momencie Goodcat mógłby się jeszcze wahać. Ale to, że mają załatwić najgrubszą rybę w tym mieście, przekonało go ostatecznie. Takie zlecenie wjechało na ambicję Jimmiego. "Ja nie dam rady?!" Da radę... Oczywiście mogą być problemy, bo Jimmy nie przepadał za pracą w zespole, ale w tym przypadku chyba nie ma wyjścia. Albo olewa tą robotę, albo bierze ją razem z „drużyną.” Wszystko, albo nic, jak to mówią…

- No, to wygląda na to, że mamy wiele do roboty. Uważam co prawda, że za uganianie się za połówką jakiegoś banknotu powinniśmy dostać coś ekstra… - spojrzał na ich „pracodawcę,” po czym westchnął teatralnie – Lepiej, żebyśmy rzeczywiście nie byli stratni J.B. Założę się, że nikt z tu obecnych by sobie tego nie życzył.
Goodcat liczył, że może jeszcze coś uda się wytargować. W końcu za coś trzeba żyć, nie?

Kiedy już ustalili szczegóły z zastępcą szeryfa i oddalili się od ratusza, Goodcat trochę się rozluźnił. „Rany, ale palant…” myślał. Wtedy przypomniał sobie, o połówce dolara w kieszeni. Wyciągnął ją i przyjrzał się dokładniej.
- O i tak przy okazji… - powiedział zdawkowo do pozostałych - Jakby co, to mam ten banknot, o którym wspominał J.B. Tak więc jeden problem z głowy.
Zignorował ewentualne zdziwione spojrzenia (No co?) i schował pieniądz spowrotem do kieszeni. Grunt, że banknot jest tam gdzie powinien.

[Mr.Zeth]

Leon Zahari Starsky:

Lekarz posłuchał szeryfa i kompanów. Postąpił krok w stronę mężczyny. - Nie podoba mi się ta sytuacja, koleś - warknął. - Wpakowałeś nas w to ścierwo, a teraz pytasz czy chcieliśmy w nie włazic. Odpowiedziałbym ci "nie" i kazał sie pier***ić, ale... - weschnął. - Zarobek się przyda.. i nie chcę znów uciekac z NY - Leon się skrzywił, po czym przez chwile patrzył na rozmówcę.
- Tak wchodzę w to - mruknął po chwili ciszy. - Ale jeszcze pogadamy o tym... jeśli przeżyję do czasu kolejnego spotkania - mężyzna pokręcił glową i machnął ręką na pseudoszeryfa. Amunicja go nie obchodziła, zainteresował się za to painkillerami...

[Obelix]

Mack

Kutwa... cóż, innego wyboru nie mamy. A skoro nawet obiecujesz leki i sprzęt to liczę że nas nie zostawisz w potrzebie...

Spojrzał po kolei na wszystkich członków drużyny i odetchnął po czym powiedział Wchodzę w to.

W końcu jakby na to nie patrzeć chodziło o jego biznes, a Mack wolał już wytłuc wszystkie ścierwo miasta niż wynosić się na wędrówkę po raz kolejny, przynajmniej będzie tu lepiej. Co prawda widać że nowy kolega - szeryf miał w ich sprawie wyraźnie własny interes jednak widać było że mu zależy aby grubas złapał kulkę w oko.

A przynajmniej tak się mu wydawało, Mack nigdy nie był dobry w kontaktach międzyludzkich.

Ale jako drużynowy mechanik nie zapomniał o obowiązkach i zwrócił się do BJ'a A co z tym wozem, to zrozumiałe chyba że chcę go zobaczyć, chociażby z czystego zainteresowania motoryzacją, no i jednak nie do końca ci ufam, ciężko mi sobie wyobrazić rocznik 58' w ogóle na chodzie a jeszcze stan dobry? To będzie interesujące!, Każdy mechanik tak miał że podniecał się na temat samochodów, a przynajmniej mechanik taki jak Mack.