Co obecnie czytacie?

[Deep]

A ja się zabrałem za "Wyprawę Kon-Tiki". Świetnie napisana książka. Czasami mam nawet wrażenie, że czytam jakieś przygody Indiana Jonesa a nie dokument z wyprawy-eksperymentu, który miał wszelkie prawa do zakończenia się tragicznie.

[Iblisiątko]

Olga Gromyko "Wiedźma Naczelna" w rosyjskim oryginale "Nadworna Wiedźma", naczelna to mi się tylko z małpami kojarzy, ech kto takie tłumaczenia zatwierdza.

Bardzo sympatyczna, zabawna i odstresowująca lekturka, robiłam podejścia do pięciu różnych książek i to jest jedyna, która mnie wciągnęła

Polecam ten cykl.

[Adda]

Maja Lidia Kossakowska - "Grillbar Galaktyka".
Chichoczę jak głupia.

[Alien]

2,3 i 4 tom oka jelenia A. Pilipiuka. Świetne. Daje mi dużo zaczepek na sesję Cykl naprawdę warty polecenia.

[Deep]

Książkę o Hieronimie Boschu pod wdzięcznym tytułem "Bosch. Dzieła wszystkie"

[CoB]

Też zajmuję się Boshem - na studiach korzystam z "Czujniki w pojazdach samochodowych" tegoż autora

W rzeczywistości trafiłem na nowy cykl Webera: "Rafę Armageddonu" i "Schizmą Naznaczeni", a "Herezją Naznaczeni" już wędruje z księgrani Cykl jest świetny, z powodzeniem łączy historię alternatywną z fantastyką i fantastyką naukową. Zostajemy wrzuceni w ostatnie dni ludzkiej rasy zdziesiątkowanej przez obcą, zaawansowaną technologicznie rasę. Zagładę przeżywa tylko garstka, cichcem skierowana na "prowincjonalną planetę". By nie dopuścić do powstania mechanizmów mogących zaalarmować obcych (szczególnie związanych z falami elektromagnetycznymi), koloniści zostają poddani praniu mózgów i wtłacza się im antytechnologiczną religię (bardzo podobną do chrześcijaństwa), gdzie zarządcy statków habitatów robią z siebie archaniołów i nie przekazują całej wiedzy ludzkości kolonistom. Oczywiście wśród zarządców statków są także osoby pragnące zmienić ten zakaz i...

Dalej wolę nie spoilerować, bo odbiorę kawał dobrej zabawy. Jak na razie dwie pierwsze książki są zaskakujące, bardzo upolitycznione. I nie są to rozgrywki w stylu "Pieśni Lodu i Ognia", gdzie na politykę wpływ mają tylko najwięksi i ich zachcianki, ponieważ równie dużą rolę odgrywa ekonomia i rozwój technologiczny, związany z balansowaniem na krawędzi zakazów kościoła.

Książki Webera, być może ze względu na to, że wiążą się z początkami historii nowożytnej, wszelkimi podziałami w religii chrześcijańskiej, ciągłym widmie apokalipsy i ukazaniu powolnego rozwoju technologicznego jako czynnika decydującego o sile królestw (człowieka) są bardzo pouczające. Nie są moralizatorskie, lecz pouczające - ja się po nich zastanawiałem nad niektórymi aspektami religii, ekonomii, polityki (od XIV-XV wieku wzwyż).

Do tego są świetnymi powieściami przygodowymi. Bitwy morskie, pojedynki na miecze, spiski i różne tajemnice kościoła przypominają trochę prozę Dumasa (choć może to klimat mi się udzielił).

I choć na Webera trafiłem zupełnie przypadkowo (za namową dziewczyny), to już stawiam go na piedestale najlepszych z najlepszych, gdzie znajdują się: Greg Egan jako reprezentant matematyczno-informatycznego hard science fiction; Jeffrey Ford tworzący wspaniałe światy i równie wspaniałych bohaterów na pograniczu horroru i fantastyki; Harlan Ellison za najlepsze opowiadania z nowej fali sci-fi ever, będące kwintesencją wszystkiego co chciałoby się wykrzyczeć w centrum Wszechświata. David Weber zajmie tron historii alternatywnych sci-fi - zawsze myślałem, że są nudne, bo i tak wszystko potoczyło się inaczej. Ale... Nowy cykl Webera jest cholernie realistyczny.

[Malgrin]

Ostatnio czytam "To" Stephena Kinga i "Boską Komedię" Dantego.

[Świtań]

Saga Asgard, czyli powieść o skandynawskim bogu wojny Thorze. Nie powiem, świetnie się czyta. Jest długa, wciągająca,intrygująca. Po przeczytaniu warto posłuchać także zespołu Manowar, który to współpracował z autorem i stworzył album "Thunder in The Sky".

[Adda]

"Pani na Czachticach" Jozo Niznansky
"Święte blizny" Kathleen Duey
"Gwałt" Joanna Chmielewska
"Mistrz i Małgorzata" Michał Bułhakow

[Alien]

Jakiś tam zbiór opowiadań kinga. Nie mogę się do niego przekonać jakoś, ten zbiór zawiera parenaście opowiadań po 10 stron. Najczęściej o niczym tzn- rozmowa na plaży, przemyślenia bohatera koniec.

[corvus]

Ostatnio skończyłam Błąd Kartezjusza A. Damasio. Jeśli ktoś słyszał o przypadku Phineas'a Gage'a to Damasio w swojej książce opisuje ten i podobne przypadki zwracając uwagę na wpływ uszkodzeń tej części mózgu na zmiany w zachowaniach człowieka.

Teraz zaś, dla odprężenia, zabieram się za Brak tchu Orwella.

[Targowo.Istore]

A możesz napisać jak dokładnie nazywa się ten zbiór opowiadań Kinga? Bo jeżeli jest to "Nocna Zmiana", to również miałem okazję czytać i bardzo mi się podobało. To absolutna klasyka gatunku.

[Alien]

Nie pamiętam. Zawierał takie opowiadania jak "Gzyms";"Wiem czego potrzebujesz" . Na okładce była postać z wyciągniętymi obandażowanymi rękami, spod bandaży wystawały oczy

[ardek123]

Skończyłem ostatnią część Eragona, tę która wyszła niedawno. Zakończenie było dosyć przewidywalne i trochę mi się nie podobało, ale walka była ok :>. Dobra wiadomość, to ta, że Paolini zapowiedział inne książki w tym świecie, ale bez Eragona, co jest wielką ulgą, bo bohaterem jest niemiłosiernie ch**owym i jedyne co trzyma czytelnika, to ciekawy świat.

Teraz czytam "Granicę" Nałkowskiej i jest na razie strasznie nudna.

Zaraz będę sobie odświeżać sagę Dragonlance, którą gorąco polecam.

[Ragnar]

Na zmianę:
-"Inne Pieśni" Dukaja - lektura wgniata bo, do świata z magią opartą na arystotelesowskiej filozofii to trzeba mieć... tylko Dukaj na piętnaście stron opowiadania stworzy świat który starczył by z powodzeniem na cykl powieści...
-"Krzyż Południa" Ćwieka - w sumie narzekać szkoda bo sam wydałem kasę ale... tak jakby spadek formy Byle następna ofensywa i kłamca okazały się lepsze

[corvus]

Brak tchu Orwella. W sumie powrót do jednego z ulubionych pisarzy. Jakoś tak cieszy mnie, że biblioteka UMK jest dobrze wyposażona.

Powoli też szykuję się do Wstępu do psychoanalizy Freuda. Właściwie to można powiedzieć, że czytam to chwilami, a zabiorę się kiedy skończę Orwella.

[CoB]

Czytam pierwszy tom "Rakietowych szlaków" i muszę przyznać, że opowiadania są naprawdę dobre (o niebo lepsze niż z "Kroków w Nieznane" tegoż samego wydawnictwa co RS). Niektóre z nich już wpłynęły na moje postrzeganie stylu pisania, do którego dążę. Zresztą co tu dużo mówić - antologię trzeba mieć.

Oprócz tego przeglądam wykłady Feynmana z elektryczności i magnetyzmu (tom 2.1). Wcześniej zerkałem do tomu 1.1, gdzie zawarta była mechanika klasyczna. Są to książki trudne i zrozumienie zawartej tam treści nastręcza sporo wysiłku, a przy tym w miarę lekko się czyta. Porównania są ciekawe, sposób "wyprowadzania wzorów" konkretny i praktyczny, pokazane jest krok po kroku skąd biorą się dane wartości (choć niektóre z nich i tak trudno zrozumieć).

Nie wiem czy przedrę się przez całą książkę - raczej nie, bo lektura wymaga olbrzymiego skupienia i zaangażowania umysłowego, którego na tę chwilę nie posiadam (nie mówiąc już o inteligencji ). Z drugiej strony chcę skompletować wszystkie tomy wykładów by przez całe życie tam zaglądać i zmuszać umysł do działania. I może kiedyś zrozumieć całą treść, przynajmniej pierwszej części.

Swoją drogą próbowałem ostatnio przeczytać kilka artykułów z "Antropologii Słowa". To taka duża cegła Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego. Niestety, coś się we mnie zmieniło od kiedy przeglądałem tę książkę po raz ostatni - w większości przypadków nie mogłem pozbyć się wrażenia, że czytam bełkot idiotów. Nie twierdzę, że wszystkie tamtejsze artykuły takie były, ale całkiem duża grupa...

Powoli też szykuję się do Wstępu do psychoanalizy Freuda. Właściwie to można powiedzieć, że czytam to chwilami, a zabiorę się kiedy skończę Orwella.

To lektura dla rozrywki czy związana z czymś więcej? Ja czytywałem kiedyś Junga i choć aktualnie jego tezy są mocno krytykowane, to podobały mi się jego książki. Bardzo duży wpływ na mnie miała także "Anatomia ludzkiej destrukcyjności" Fromma (który był niejako spadkobiercą myśli Freuda i Junga) i lektura ta miała na mnie bardzo duży wpływ.

Szczególnie krytykę ubóstwiania Nauki wziąłem sobie do serca, stąd na przykład nie cierpię Michio Kaku i jego fantastycznych opowieści noszących znamiona prawdy ostatecznej i mistycyzmu (ale to dość złożony temat).