[warhammer] Kowal Run

[Dhagar]

Trzask drewna, to moglo byc to. Zaczal przygladac sie framugom, zawiasom szukajac drewnianych fragmentow, ktore oslabily by drzwi.

[Ardel]

Zawiasy jakby specjalnie były wbite w drewno, choć wszystko dookoła było z kamienia. Na dodatek zawiasy były tak proste, że twój inżynierski zmysł podpowiedział ci iż wystarczy podważyć drzwi by wypadły z zawiasów.

[Dhagar]

Prosty test, ale zapewne na rozgrzewke. Potem moze byc trudniej. Zabral sie za podwazanie drzwi aby wyjscie bylo w koncu otwarte i mogl opuscic to wiezienie.

[Ardel]

Naprężając wszystkie mięśnie udało ci się unieść drzwi. Po chwili wypadły z zawiasów. Z głuchym hukiem upadły na podłogę. Intensywne światło oślepiło cię i oszołomiło. Po chili odezwały się kolejne głosy:
-Gratulujemy.
-Udało ci się zdać test na terminatora.
-A teraz opowiedz nam historię swego życia i to jak do nas trafiłeś.
-Ale najpierw coś zjedz.
W końcu twe oczy przyzwyczaiły się do intensywnego światła. Zobaczyłeś sylwetki czterech krasnoludów oświetlonych od tyłu jakąś dziwną latarnią. Po chwili podszedł do ciebie krasnolud z wózkiem, na którym postawiona była pieczeń i wczesnoludzkie wino (to wyczułeś po zapachu niemal natychmiast). Oprócz tego na metalowym talerzu były jeszcze jakieś pieczone bulwy

[Dhagar]

- Dziekuje. Przyjecie wiele dla mnie znaczy - odparl ukloniwszy sie lekko pobratymcom. Pierwszy test zanim, stalo sie zatem. Siegnal po jedzenie.
- Moja historia. Coz nie jest krotka. - zaczal snuc swa opowiesc - Pochodze z Karak-Hirn. Od dziecka mialem smykalke do rzemiosla w przeciwienstwie do mego ojca - kupca. Gdy mialem dosc lat zostalem rzemieslnikiem i wkrotce tez moje zdolnosci staly sie wielce poszukiwane przez roznych zleceniodawcow. Wedrowalem tez troche po ludzkich krolestwach slawiac krasnoludzkie rzemioslo i niezle zarabiajac przy wykonywaniu roznych przedmiotow. Potem jednak odczulem, ze za malo sie spelniam i zlozylem podanie do Gildii Inzynierow gdzie tez zostalem przyjety. Moglem wykorzystac moje umiejetnosci dla wspolnego dobra mych braci co nieraz udawadnialem. Wtedy to przypomnialem sobie opowiesci dziadka. O Kowalach Runow, o ich niesamowitych dzielach z czasow gdy Imperium Krasnoludzkie bylo potezne. Postanowilem odszukac choc jednego z nich, zostac jego uczniem. Zglebic wiedze i kto wie. W przyszlosci samemu zostac Kowalem Runow. - przegryzl kes pieczeni, popil winem.
- Droga zas tutaj nie byla latwa. Wiedze ze w tych rejonach mozna bylo kiedys znalesc kowali odszukalem w jednej z ksiag w bibliotece. Potem wyruszylem w droge az natrafilem na drogowskaz zagadke a reszte juz znacie. - przygladal sie czterem krasnoludom zastanawiajac sie nad ich funkcja. Ciekaw byl ciagu dalszego.

[Dhagar]

oftop
Sesja padla ?
oftop end

[Ardel]

-Krótko i treściwie.
-To lubimy.
-A teraz udaj się za mną.
-Tak ruszajmy.
Cztery postacie obróciły się i poprowadziły cię ciemnym korytarze rozświetlanym jedynie małą lampą górniczą trzymaną przez krasnoluda, który przyniósł ci jedzenie. Następnie ruszyłeś za nimi. Poprowadzili cię pomiędzy domami wykutymi w skale, od których słychać było chrapanie. W jednym paliło się mocne , oślepiające światło i biło z niego gorąco. Słychać też było odgłos rycia w metalu oraz pieśń. Minąłeś biegnącego krasnoluda. Następnie zaprowadzono cię do małego glinianego domku, w którym paliło się wątłe światło świeczki.
-Czekaj.
-Poczekaj
-Zostań tu chwilę.
Cztery postacie zniknęły w drzwiach. Po kilku minutach wyszły.
-Wejdź!
-Idź tam...
Ruszyłeś do drzwi. Przeszedłeś przez nie i ku swojemu wielkiemu zdziwieniu ujrzałeś człowieka.
-Witaj Alriku. Mam nadzieję, że jesteś gotów pracować dla mnie... Ale teraz śpij - wskazał ci łóżko przy drzwiach. - Tylko nie chrap za głośno...

[Dhagar]

- Dziekuje za goscine - rzekl troche zdziwiony widokiem czlowieka. To nie bylo to, czego sie spodziewal, nie tutaj. - Jestem Alrik i raczej nie chrapie.
Rozejrzal sie lekko po domku.

[Ardel]

-Niechrapiący krasnolud?! A jednak cuda się zdarzają... - uśmiechnął sie pod wąsem i wszedł do innego pokoju.
Pokój, w którym stałeś był całkiem przestronny. Duże okna bez szyb. "Pod ziemią?" Oprócz tego znajdowała się tu mała kuchnia i stół z krzesłami. Widocznie i salon i jadalnia. Wychodziły stąd tylko dwie pary drzwi. Jednymi poszedł człowiek, a drugimi wszedłeś.

[Dhagar]

Usiadl na lozku. Mysli klebily sie chwile w jego glowie aby sie ustabilizowac. Coz, sen mu sie przyda. Byc moze wczesniejsza pobudka bedzie zwiastunem poczatku pracy. Jesli tak to warto bylo odpoczac. Posluchawszy zatem rady polozyl sie i zasnal pelen wiary w siebie.

[Ardel]

Zasnąłeś bardzo szybko. Nie wiedziałeś, że jesteś tak strasznie zmęczony...


Obudził cię szorstki głos człowieka.
-Wstawaj Alriku. Tu nie śpimy tak długo!
Otworzyłeś oczy. Nad głową ujrzałeś ładne kamienne łukowe sklepienie. Usiadłeś na łóżku i popatrzyłeś na człowieka.
-Więc za chwilę pora śniadania będzie. A teraz pozwól, że ja się przedstawię. Zwą mnie Daiel Mistrz Pióra, jestem, jak pewnie się domyślasz, mistrzem kowalskim oraz mistrzem Run. Jednym z czterdziestu sześciu. Jestem również jedynym innorasowcem, który osiągnął ten tytuł. Więc co byś zjadł na śniadanie? Szczur w sosie grzybowym mógłby być? - może i był to żart, ale mina człowieka była śmiertelnie poważna...

[Dhagar]

- No tak, kto spi za dlugo ten sporo traci. - spojrzal na czlowieka slyszac proponowane danie - No coz, szczur w potrawce nie wydaje sie byc zlym poczatkiem dnia. Choc nie pogardzilbym tez konina ale nie mozna miec wszystkiego prawda ? - usmiechnal sie lekko.