[Steampunk]1861 - Zamknięta/Komentarze & Reguły

[Perzyn]

Witam. Jako masochista a także hobbysta - kreator fantastycznych światów, postanowiłem sam zabrać się za sesję w klimatach Steampunka. Lojalnie uprzedzam, nie wiem jak długo zdołam ją pociągnąć, ale nie ważne jak długo potrwa postaram się dostarczyć wam trochę rozrywki.

Zacznę od minimum tego co chciałbym znaleźć w karcie:
Miano - postać jakoś się nazywa.
Pochodzenie - postać pochodzi z jakiegoś kraju.
Zawód - postać czymś się para.
Umiejętności - postać coś tam potrafi. [Ale bez przesady proszę, im więcej tym mniejszy stopień "mistrzostwa"]
Zalety - (maksimum 3) postać może mieć na przykład "świetny refleks" albo "złote ręce do techniki".
Wady - (tyle ile zalet) bo za to postać jest na przykład "astmatykiem" albo "upośledzona intelektualnie".
Historia - bo postać jest kimś. Może szpiegiem, albo dowódcą czołgu? Bo postać ma rodzinę. Bo postać jakoś do tego wszystkiego doszła. Bo postać na pewno kogoś lubi i na pewno kogoś nienawidzi. [Ciekawa, pozwalająca jakoś stworzyć ciekawą intrygę a przy tym proszę bez wyjątkowo uprzywilejowanych pozycji.]
Natura - bo postać nie jest golemem, ma cele, marzenia, sympatie i poglądy oraz charakter.

A teraz do wprowadzenia. Dzisiaj nie będzie fabularyzowanej wstawki ani fragmentu opowiadania. Zamiast tego zacznę przekazywać informacje na temat świata przedstawionego. Ów, jest naszym światem, a właściwie jego alternatywną wersją. Osadziłem akcję w roku 1861, do roku 1801 historia świata jaki postaram się wykreować pokrywa się z tym czego uczyli nas w szkołach, dalej popuściłem wodze fantazji. Na pewno nie mają moje wizje wartości naukowej, znaczy wydarzenia potoczyłyby się niemal na pewno zupełnie inaczej niż to przedstawiłem i na pewno trafią się jakieś błędy czy to logiczne czy to sprzeczności czy też coś innego. Jeśli ktoś coś zauważy - proszę o PW, korygować nie będę bo chodzi o zabawę, ale naukę wyciągnę. A teraz ad rem.


I. Kalendarium najważniejszych wydarzeń:

1712 – Pierwsze udane zastosowanie silnika parowego (pompa do odwodnienia kopalni, silnik Newcomen’a).
1776 – Początek stosowania silników parowych w przemyśle (James Watt).
1789 – Początek Prezydentury Jerzego Waszyngtona; Początek Rewolucji Francuskiej.
1799 – Początek Dyktatury Napoleona.
1801 – [Czerwiec] Odkrycie na Syberii nowego surowca – Kamień Filozoficzny.
1801 - 1810 – Okres przyśpieszonego rozwoju technicznego w Cesarstwie Rosyjskim, przyśpieszona rewolucja przemysłowa, Reformy Aleksandra I.
15 Grudnia 1810 – Traktat Paryski: Powstanie Koalicji Antyrosyjskiej: Wielka Brytania, Prusy, Austria Habsburgów i Francja Napoleona w sojuszu.
1811 – 1812 – Wielka Wojna; Koalicja Antyrosyjska przeciw Cesarstwu Rosyjskiemu; Stany Zjednoczone dokonują aneksji Kanady [co ciekawe, próba taka zaszła w rzeczywistości ale nie doszła do skutku wobec interwencji Imperium Brytyjskiego]; Japonia zaostrza politykę izolacjonizmu.
12 Sierpnia 1812 – Kończący wojnę Traktat Wiedeński, zwycięska Rosja narzuca ostre warunki pokoju zdobywając pozycję pierwszego mocarstwa Europy; Prusy i Austria ulegają rozdrobnieniu dołączając do ogromnej rzeszy państw niemieckich powstałych po rozpadzie Świętego Imperium Rzymskiego narzuconym przez cara Aleksandra I; Napoleon zmuszony do abdykacji wyjeżdża do Anglii, Francja znów jest republiką; Wielka Brytania traci prawie całe wpływy na kontynencie, zwiększa nacisk na rozwój kolonii w Afryce i Indiach.
14 Października 1813 – Porozumienie Handlowe między Stanami Zjednoczonymi i Cesarstwem Rosyjskim; USA pierwszym państwem z dostępem do Kamienia Filozoficznego.
1813 – 1820 – Wielka Brytania zajmuje niemal cały obszar Afryki korzystając z wyłączenia z walki o kolonie Francji i państw niemieckich; Cesarstwo Rosyjskie umacnia wpływy w pozostałościach Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego i rozpoczyna ekspensuję na wschód w serii wojen zdobywając kontrolę nad Chinami.
1825 – [Maj] Japończycy odkrywają w okolicach góry Fuji złoża Kamienia Filozoficznego, w skutek izolacji dochodzi do, jak określą to w przyszłości historycy, Wielkiej Sekretnej Rewolucji Technicznej.
1830 – Państwa Niemieckie zostają zaanektowane przez Cesarstwo Rosyjskie.
1834 – [Styczeń] Odkrycie bogatych złóż Kamienia Filozoficznego w Afryce, początek doganiania przez Wielką Brytanię Cesarstwa Rosyjskiego.
1834 – 1836 – Wojna Kolonijna, Republika Francuska i USA próbują zająć bogate w złoża tereny brytyjskie, dochodzi do wojny trzech stron.
23 Listopada 1836 – Pokój w Kapsztadzie, Wielka Brytania zachowuje kontrolę nad złożami, Republika Francuska i USA prawa do kupna 2/5 rocznego wydobycia.
1837 – Tron Imperium Brytyjskiego obejmuje Królowa Wiktoria, początek wzrostu znaczenia Imperium jako światowego supermocarstwa.
1840 – 1855 – Kryzys wewnętrzny Cesarstwa Rosyjskiego, zakończony reformą Administracji i krwawym stłumieniem powstań w dawnej Polsce, Chinach i państwach Niemieckich.
1856 – 1860 – Okres pogarszających się stosunków pomiędzy mocarstwami; zawarty w lipcu 1858 sojusz Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii wyraźnie wymierzony w interesy Cesarstwa Rosyjskiego, w odpowiedzi powstaje tzw. Blok Wschodni w którego skład wchodzą Cesarstwo Rosyjskie, dawne Imperium Osmańskie (obecnie Turcja, Arabia i Kalifat Morza Kaspijskiego), Japonia powoli rezygnująca z polityki izolacjonizmu oraz Francja.
1861 – Początek sesji.

Daty oznaczone na czerwono pokrywają się z prawdziwą historią.

IIa. Podstawowa wiedza z zakresu techniki.

Kamień Filozoficzny – surowiec przyjmujący postać łatwo kruszących się kryształów o głębokiej czerwonej barwie. Po raz pierwszy złoża odkryto na Syberii, próbowano wprowadzić nazwę Węgiel Cara, ale nie przyjęła się ona. Nazwa powszechnie używana – Kamień Filozoficzny pochodzi od efektów eksperymentów alchemików – szarlatanów, którzy fabrykowali kamień filozoficzny o wyglądzie zbliżonym do odkrytego w 1801 roku surowca. Kamień Filozoficzny jest palny i podczas spalania wydziela wielokrotnie więcej energii niż węgiel.

Rafinacja Kamienia Filozoficznego – proces odkryty w 1815 roku przez amerykańskiego uczonego Thomasa Rodneya, pozwala przy pomocy środków chemicznych uzyskać z kamienia filozoficznego proszek o znacznie ciemniejszym, niemal wpadającym w czerń, odcieniu. Spalenie 20 gram rafinowanego Kamienia Filozoficznego pozwala uzyskać energię równą tej uzyskanej spaleniu kilograma jego naturalnej postaci.

Silnik Parowy – dzięki zastosowaniu znacznie wydajniejszego niż tradycyjne paliwa, oraz licznym ulepszeniom inżynieryjnym silnik parowy znalazł zastosowanie niemal w każdej dziedzinie życia. Od lat 20-tych powszechne stały się pojazdy oparte o silniki Jegorowa, będące zminiaturyzowanymi i uproszczonymi w obsłudze wersjami tych stosowanych masowo w fabrykach. W roku 1842 powstała pierwsza elektrownia oparta na spalaniu Kamienia Filozoficznego, początkowo zasilająca oświetlenie pałacu Carskiego w Sankt Petersburgu. Obecnie prawie każde duże miasto jest przynajmniej częściowo zelektryfikowane. Postępująca nieustannie miniaturyzacja silników parowych sprawiła, że są powszechnie używane min. w windach, pojazdach dwu kołowych, mobilnych prądnicach, dźwigach i innych urządzeniach mechanicznych. Prowadzone są pierwsze eksperymenty z wykorzystaniem ich do napędu pojazdu latającego cięższego niż powietrze.

Elektryczność – łatwa w masowym wytworzeniu dzięki efektywnym elektrowniom, wykorzystywana jest przede wszystkim dla celów oświetleniowych. Poszczególne państwa prowadzą programy badawcze nad wykorzystaniem jej min. w silnikach elektrycznych.

Sterowce – nowe stopy metali oraz wydajny napęd sprawił, że podniebne kolosy od połowy lat 40-tych zaczęły przejmować rolę kolei i marynarki w przewozie pasażerów na duże odległości. Mimo, że wszystkie ważne państwa posiadają floty Statków Powietrznych, na polu aeronautyki dominuje Wielka Brytania, której dumą i chlubą są dwa podniebne niszczyciele klasy Excalibur: H.M.A.S Avalon i H.M.A.S Camelot.

Motoryzacja – mimo postępu technologicznego samochody pozostają domeną ludzi zamożnych i wciąż jest ich znacznie mniej niż tradycyjnych pojazdów ciągniętych przez konie. Za najlepsze marki na świecie uznawane są amerykański Ford (specjalizujący się w produkcji luksusowych limuzyn) oraz carski Bajkał (do eksperymentalnego modelu Bajkał Sorok* należy rekord prędkości – 60 kilometrów na godzinę). Główną przeszkodę w rozwoju przemysłu motoryzacyjnego stanowi brak odpowiednich dróg, przez co kolej i sterowce wciąż dominują na polu dłuższych podróży.

*Czterdzieści

Marynarka– żaglowce już dawno stanowią archaiczny przeżytek, a te kilka wciąż pływających po morzach i oceanach to pamiątki wspominanych z nostalgią czasów, należące do ekscentrycznych arystokratów. Parowce rozwijają się niezwykle szybko, lecz obecnie głównie służą do przewozu towarów, przegrawszy z lotnictwem starcie o pasażerów. Najpotężniejsze floty należą obecnie do Imperium Brytyjskiego (zarówno wojskowa jak i handlowa), USA (handlowa) oraz Japonii (wojskowa). Warto nadmienić, że jedynym krajem dysponującym funkcjonalnymi, wykraczającymi poza fazę prototypów, łodziami podwodnymi jest właśnie Japonia.

IIb. Podstawowa wiedza z zakresu techniki w zastosowaniach militarnych.

Broń Palna – przez wieki oparta na czarnym prochu, po odkryciu rafinacji Kamienia Filozoficznego oraz nazywanej czerwonym prochem mieszanki doznała gwałtownej rewolucji. W wypadku broni ręcznej różnice okazały się dość nieistotne i podręczne rewolwery wciąż korzystają z tańszego, czarnego prochu. Prawdziwy rozwój dokonał się na polach broni szybkostrzelnej [prym wiedzie tu nieustannie ulepszany karabin parowy Watt-42, projektu sir Adama Watta, syna Jamesa Watta] oraz artylerii. Dzięki czerwonemu prochowi doszło do powstania wielkokalibrowych dział o zasięgu rzędu dziesiątków kilometrów. Najpotężniejszym działem świata jest prototyp wykonany pod kierownictwem rosyjskiego inżyniera Łukowa, o kalibrze 80 centymetrów i zasięgu 37 kilometrów.

Czołgi – po raz pierwszy wprowadzone podczas Wielkiej Wojny przez Cesarstwo Rosyjskie. Początkowo stanowiły prymitywne platformy mające jedynie pomieścić największą siłę ognia. Przez lata ewolucji zupełnie zastąpiły kawalerię w rolach bojowych, spychając ją do niszy zwiadu. Różne kraje prezentują różną filozofię względem ich produkcji. Dwa skrajne podejścia stanowią szkoła rosyjska – opierająca się na ciężkich i niesamowicie ciężko opancerzonych czołgach KN II[Kościej Niesmiertny II] wyposażonych w wielko kalibrowe działa, oraz szkoła francuska polegająca na niewielkich i szybkich czołgach Proconsul.

Golemy – inspirowani legendami o ożywionych posągach inżynierowie z całego świata próbowali sił w odtworzeniu ich przy pomocy technologii. Projekty napotykały wiele przeszkód, lecz wreszcie niezależnie od siebie, w roku 1828 w Japonii oraz w roku 1845 w Ameryce cel został osiągnięty. Golemy japońskie znacznie różnią się od swoich zachodnich odpowiedników. Przede wszystkim są znacznie większe (największe modele mają nawet do 15 metrów wysokości) i bez wyjątku mają kabinę wewnętrzną. Znajdują one zastosowanie głównie w wojsku, gdzie pełnią rolę czołgów, a także od 1855 dzięki ulepszonemu systemowi napędu powstają modele będące w zasadzie pancerzami piechoty. Tymczasem na zachodzie golemy nieczęsto są większe niż pięć metrów, w większości wypadków operator siedzi w swego rodzaju siodle na plecach golema. Eksperymentalnie próbowano wykorzystać je w wojskach Cesarstwa i Stanów, lecz nie sprawdziły się one w porównaniu z czołgami, obecnie znajdują zastosowanie głównie przemysłowe i logistyczne.



Na dzisiaj to tyle. Jutro napiszę coś na temat geografii politycznej. Tematy, które chcielibyście tu zobaczyć wyjaśnione kierujcie na PW. Deadline wysyłania kart (na PW!) wyznaczę niedługo.

[Isengrim Faoiltiarna]

Hmmm, myślałem, że o tej porze już miejsc nie będzie, a tu cisza... Wygląda na to, że jestem pierwszy Kartę postaram się wysłać niedługo.

[Perzyn]

Isengrim - wstrzymaj się do weekendu z pisaniem karty, ponieważ opiszę z grubsza wszystkie ważniejsze państwa a wiedza ta może się przydać. Miałem napisać to dzisiaj, ale dopiero co wróciłem z uczelni i mi się nie chce.

[BlindKitty]

No cóż, mój drogi Perzynie - myślę że jak zwykle możesz na mnie liczyć. Chyba będę pochodził z Japonii, ale nie dam jeszcze za to głowy, zaczekam na Twoje opisy.

[Perzyn]

Zamieszczam pierwszą część opisu najważniejszych państw, kolejne będą pojawiać się dzisiaj i jutro obejmą. Opisane zostaną Cesarstwo Rosyjskie, Imperium Brytyjskie, Stany Zjednoczone, Cesarstwo Japońskie oraz Republika Francuska. Jeśli kogoś ciekawią inne, mniej znaczące państwa pytajcie na PW lub gg.


EDIT: Post został zaktualizowany o opis Imperium Brytyjskiego.


Cesarstwo Rosyjskie

Na przestrzeni wieków imperia rodziły się i upadały. Persja, Macedonia, Imperium Rzymskie i wiele innych. Wszystkie wielkie, lecz historia nie zna żadnego, które mogłoby się równać z Cesarstwem Rosyjskim. O państwie carów mawia się, że słońce nad nim nigdy nie zachodzi. Jego zachodnia granica opiera się na Renie a wschodnia na oceanie. Z paroma wyjątkami kontroluje, bezpośrednio lub pośrednio, całą Europę i Azję. Jego sąsiadami są Francja, państewka Włoskie, państwa dawnego Imperium Osmańskiego, Szwecja, Szwajcaria, oraz przez morze – Japonia. Spośród kontynentalnych sąsiadów, tak naprawdę tylko Francja, Szwajcaria i Państwo Kościelne nie są państwami satelickimi Cesarstwa, jednak dwa ostatnie są zbyt małe i słabe by można było rozważać je jako graczy na arenie międzynarodowej.

Władzę absolutną i niepodzielną dzierży w Cesarstwie Car. Słowo władcy jest prawem, zachował on wszelkie najważniejsze prerogatywy takie jak bicie monety czy rewokacja dowolnej sprawy, przed sąd carski. Jednak rozmiary Cesarstwa uniemożliwiają jednej osobie kontrolę nad tak wielkim obszarem. Terytorium Cesarstwa dzieli się na trzy główne Ziemie – Macierz, Zachód i Wschód. Zarząd nad prowincjami Macierzy ma sam Car, podczas gdy pozostałe dwie Ziemie administrowane są przez Generałgubernatorów, bezpośrednio odpowiedzialnych przed nim. Niższym podziałem jest podział na dziewięć Okręgów, które nie służą zarządowi a kontroli administracji niższego szczebla. Dla każdego okręgu powoływana jest niezależna i posiadająca szerokie kompetencje inspekcja, zajmująca się między innymi zwalczaniem łapownictwa, defraudacji a także kontrolą wywiązywania się Gubernatorów z obowiązków. Najniższym szczeblem administracji rządowej są Gubernie, których wewnętrzny podział jest sprawą w dużej mierze indywidualną. Na czele każdej Guberni stoi mianowany przez Cara Gubernator, którego kadencja trwa dwa lata. Gubernatorzy dysponują znaczną swobodą w zarządzie powierzonych im obszarów, choć muszą wywiązywać się z udzielanych wraz z nominacją instrukcji obejmujących szczegółowe cele, które mają osiągnąć w trakcie pełnienia urzędu. Kandydatów do obsadzenia najważniejszych stanowisk państwowych dostarcza Najwyższa Szkoła Administracji w Sankt Petersburgu, elitarna placówka dostarczająca edukacji na bardzo wysokim poziomi. Egzaminy, zarówno wstępne jak i końcowe NSA zapewniają, że ukończyć ją mogą tylko najwybitniejsze i najzdolniejsze jednostki, dzięki czemu niemożliwe, jak mogłoby się wydawać, zadanie utrzymania w całości olbrzymiego państwa stało się możliwe.

Poważnej przemianie uległy stosunki społeczne. W zasadzie zniknął tradycyjny feudalizm, który rozpłynął się w biurokratyzmie przemysłowym. Szlachta wciąż zachowała pewne przywileje, lecz podobnie jak za Piotra I o awansie na drabinie stanowisk decyduje wartość jednostki, jej umiejętności i zasługi, co sprawia, że zdolny plebejusz ma szanse zostać szlachcicem, ale i że potomek bojarów może stracić swe przywileje. Mimo to trudno mówić o równości biorąc pod uwagę utrudniony dostęp do edukacji dla ludzi biednych, którzy są niemal skazani na los robotnika fabrycznego lub chłopa. Jedynie uczelnie techniczne, takie jak Instytut Inżynierii we Władywostoku otwarte są dla każdego, kto jest w stanie wykazać się odpowiednimi umiejętnościami. Odkrycie Kamienia Filozoficznego i industrializacja doprowadziły do wytworzenia się dwu równoległych ścieżek kariery. Niemalże cała infrastruktura produkcyjna należy do Cara a stanowiska związane z nią są podobnie, jak te w administracji, stanowiskami państwowymi. Stąd ukształtował się stereotypowy, ale w większości wypadków utrzymujący się, podział. Stara szlachta najczęściej obejmuje stanowiska administracji rządowej i publicznej, podczas gdy wywodzący się z rodów mieszczańskich, zwykle kupieckich, przedsiębiorcy zostają dyrektorami fabryk, zarządcami kopalń et caetera. Ziemie Macierzy, zwłaszcza wcześniej niemal niezamieszkałe obszary Syberii, są silnie zurbanizowane ze względu na industrializację, jaka nastąpiła. Największym ośrodkiem przemysłu, zwłaszcza ciężkiego, jest Włodwostok. Inne duże miasta to Moskwa, Nowosybirsk, Omsk i rzecz jasna stolica – Sankt Petersburg. Dominującą klasą społeczną w miastach, nawet tych mniejszych, jest proletariat żyjący w ciężkich, ale i tak bez porównania lepszych niż dawni chłopi pańszczyźniani, warunkach. Zupełnie inaczej sprawa wygląda w Ziemiach Wschodniej i Zachodniej. Ponieważ ciężki przemysł oparty o Kamień Filozoficzny skoncentrowany jest w sercu kraju ziemie przyłączone do cesarstwa są w znacznie mniejszym stopniu uprzemysłowione. Co prawda istnieje kilka znaczących ośrodków, lecz wszystkie bez wyjątku oparte są niemal wyłącznie na silnikach napędzanych węglem. W różnych Guberniach wygląda to różnie, ale i tak poza Macierzą gospodarka opiera się głównie na rolnictwie.

Armia dzieli się na trzy sztaby – Sztab Armii Carskiej, Sztab Floty Morskiej i Sztab Floty Powietrznej. Obie floty zorganizowane są w sposób dość luźny, przypisujący jednostki do okręgów terytorialnych. Tym, co warto wiedzieć jest fakt, że Flota Powietrzna jest drugą, co do wielkości na świecie, choć obecnie powoli staje się coraz bardziej przestarzała. A kolei Sztab Armii trzyma pieczę nad dwoma Korpusami – Krajowym i Cudzoziemskim. Korpus krajowy opiera się o obligatoryjną służbę wojskową Rosjan. Po dwudziestoletniej służbie można przejść do rezerwy lub kontynuować przez kolejne dziesięć. Stopień oficerski zdobyć można na dwa sposoby – dosłużyć się go w toku służby podstawowej albo ukończyć z odpowiednią rekomendacją Carską Akademię Wojskową. Carski Korpus Krajowy korzysta z wsparcia nowoczesnych technologii i podzielony jest na równą liczbę dywizji pancernych i piechoty. Standardowym wyposażeniem są Ciężkie Karabiny Parowe, ponad to piechota korzysta z wsparcia artylerii, kawaleryjskich jednostek rozpoznania oraz dział przeciwpancernych średniego i dużego kalibru. Korpus Krajowy liczy w czynnej służbie pół miliona żołnierzy a podczas mobilizacji w ciągu dwu miesięcy może powiększyć się o połowę tej liczby. Carski Korpus Cudzoziemski rekrutuje się spośród ludności ziem podbitych. Nie ma w nim dywizji pancernych a wyposażenie jest znacznie uboższe, żołnierze korzystają z broni czarno-prochowej, operują w dużych batalionach pozbawionych wsparcia, jakim dysponuje Korpus Krajowy i nie mają dostępu do dział kalibru większego niż 29mm. Za to liczebność Korpusu Cudzoziemskiego jest dwukrotnie większa a po mobilizacji może on liczyć nawet dwa miliony żołnierzy.

Imperium Brytyjskie


Wydawać by się mogło, że nie ma na świecie państwa, które mogłoby się równać Cesarstwu Rosyjskiemu. A jednak istnieje Imperium o obszarze niemal równie wielkim. Po wielkiej wojnie w latach 1811 – 1812 to właśnie Wielka Brytania najszybciej i najskuteczniej podniosła się po klęsce poniesionej przez Koalicję. Wyspiarskie położenie pozwoliło uniknąć związanych z wojną szkód a dyplomatyczne zdolności Lorda Ashforda pozwoliły wynegocjować stosunkowo mało uciążliwe warunki pokoju. Obecnie poza Wyspami Brytyjskimi pod rządami Królowej Wiktorii pozostają liczne kolonie. Cała znana Afryka jest dominium brytyjskim, ciągle powiększającym swój faktyczny obszar przez ekspansję w głąb niezbadanych dotychczas terenów Czarnego Lądu. Najważniejszą zaraz po Afryce kolonią są Indie. Poza tymi dwoma najważniejszymi dominiami w poczet uzyskanych po wojnie kolonii wliczają się także Islandia, Wyspy Falklandzkie oraz szereg pomniejszych terytoriów w Ameryce Południowej.

Ustrój Imperium Brytyjskiego na skutek silnej kolonizacji doznał swoistego rozdwojenia. Metropolia, w której skład wchodzą połączone unią personalną Anglia, Szkocja, Walia i Irlandia jest monarchią parlamentarną. Rola monarchy pozostaje znaczna, dzięki możliwości wetowania Ustaw parlamentu oraz wydawania edyktów, które choć wymagają zatwierdzenia przez Izbę Lordów, na ogół wchodzą w życie. Mimo to wykształciła się tradycja, że monarcha ogranicza się do sprawowania władzy wykonawczej a projekty ustawowe zgłasza do uchwalenia przez parlament. Parlament, skupiający władzę wykonawczą pochodzi w połowie z ograniczonych cenzusem wyborów (izba niższa) a w połowie z nadania monarszego (izba wyższa). Zupełnie inaczej sprawa prezentuje się w wypadku kolonii, w których władza monarsza jest absolutna, sprawowana za pośrednictwem Wicekrólów (Afryka Północna i Południowa oraz Indie) lub Gubernatorów (pozostałe kolonie).

Zmiany gospodarcze, podobnie jak w Cesarstwie Rosyjskim, wymusiły zmiany społeczne. Rola szlachty w gospodarce znacznie podupadła na skutek utraty znaczenia przez wielkie folwarki na rzecz najpierw handlu międzynarodowego a później przemysłu opartego o Kamień Filozoficzny. Doprowadziło to do swoistego regresu zadań, ponieważ rezygnacja z niszy wielkiego właściciela ziemskiego sprawiła, że atrakcyjne stały się tradycje rycerskie. Od prawie pół wieku powszechną praktyką stała się wśród szlachty służba wojskowa poprzedzona odpowiednio ukierunkowaną edukacją od najmłodszych lat. Stopniowo przywileje gospodarcze szlachty zanikły zastąpione przywilejami społecznymi, takimi jak powrót osobnego sądownictwa, łatwiejszy dostęp do usług oraz różne inne, związane z pełnieniem służby wojskowej. W gospodarce, miejsce właścicieli folwarków w kilka lat po wojnie zajęli kupcy, bankierzy i posiadacze niewielkich fabryk i manufaktur, którzy po roku 1834 jako posiadacze kapitału zainwestowali w rozwój przemysłu. Imperium Brytyjskie w latach odbudowy po Wielkiej Wojnie oparło gospodarkę na handlu egzotycznymi towarami z kolonii, co sprawiło, że wykształciła się w nim swoista klasa średnia związana z rynkiem usług handlowych i obsługą handlu. Ciężko mówić o klasie robotniczej na terenie metropolii, która rozwinęła jedynie przemysł włókienniczy na starych technologiach i pozostałościach gospodarki folwarcznej. Najbardziej uprzemysłowione obszary znajdują się w południowej Afryce, co wymuszone jest niedogodnościami transportu surowców. Dlatego też klasa niższa, brytyjski proletariat rekrutuje się głównie z rdzennej ludności. Na uwagę zasługuje fakt, że w 1821 roku zniesione zostało na obszarze Imperium niewolnictwo a w 1833 na podstawie „Bill of Citizenship”, uchwalonego przez parlament trzykrotnie, zanim król Jerzy III zrezygnował z wetowania go, ludność kolonii otrzymała możliwość uzyskania obywatelstwa Angielskiego za przysięgę wierności koronie. Szacuje się, że obecnie ponad 3/5 mieszkańców kolonii, nie przybyłych z metropolii, posiada obywatelstwo a połowa tej liczby czuje się Brytyjczykami. Wynik ten udało się osiągnąć przez prowadzenie skutecznej polityki propagandowej i cywilizacyjnej na obszarach kolonii.

Fakt, że przez lata Imperium utrzymywało się z eksportu towarów egzotycznych przyczyniło się do faktu, że posiada ono obecnie największą na świecie flotę handlową. Przez trzy dekady Brytania pozostawała w tyle z Cesarstwem Rosyjskim pod względami ekonomicznymi, ale dzięki dużej dynamice rozwoju zapewnionej przez gospodarkę kapitalistyczną już pod koniec lat 40-tych udało jej się nadrobić straty a obecnie jest uznawana za najbogatsze państwo świata. Infrastruktura przemysłowa Wielkiej Brytanii, jako jednego z trzech państw posiadających własne zasoby Kamienia Filozoficznego nieustannie konkuruje o prymat z Carską Siecią Przemysłową. Pomimo, że dłuższe doświadczenie na tym polu daje Rosjanom niewielką przewagę to wciąż prężny handel towarami z kolonii zapewnia Imperium dodatkową siłę ekonomiczną. Unikatowym rozwiązaniem jest dość wysoki, obciążający zwłaszcza burżuazję, podatek nazywany Tarczowym, nawiązujący do epoki feudalnej, kiedy to rycerz mógł opłacić go zamiast stawienia się z pocztem na wezwanie króla. Choć wciąż służy on utrzymaniu armii to ironia historii sprawiła, że szlachta stanowiąca obecnie wyspecjalizowaną klasę żołnierską utrzymuje się z niego zamiast go płacić. Czwarta część Tarczowego służy wypłaceniu dość wysokich emerytur wojskowych, pozostałe pieniądze służą utrzymaniu armii zawodowej oraz prowadzeniu z pozostałymi mocarstwami nieustającego wyścigu zbrojeń.

Armia Brytyjska jest armią zawodową, wstąpić może do niej każdy, choć jest to głównie domena szlachty. Nie ma określonej wielkości, jaką ma utrzymywać, obecnie liczy dwieście pięćdziesiąt tysięcy żołnierzy. Pomimo, że nieliczna jest jedną z najbardziej szanowanych na świecie. Wynika to z faktu, że 90% żołnierzy w obecnej służbie od dziecka uczyło się w jednej z wielu szkół wojskowych, z których największym prestiżem cieszy się Królewska Szkoła Wojsk Lądowych. Nauka w niej rozpoczyna się w wieku 7 lat i trwa lat trzynaście, obejmuje wszechstronną edukację oraz szkolenia wojskowe, obsługi sprzętu i wreszcie naukę taktyki i strategii, jej absolwenci mogą liczyć na stanowiska oficerskie. Również sprzęt używany przez Armię Brytyjską jest wysokiej jakości, jedynie Japonia może się pochwalić bardziej zaawansowaną technologią. Stosunkowo niewiele jest w Armii Brytyjskiej dywizji pancernych, które mają znacznie mniejsze zastosowanie wobec trudności, jakich przysporzyłby transport strategiczny. Za to brytyjska piechota pochwalić się może najlepszą na świecie bronią palną, zwłaszcza opartą na czerwonym prochu. Również Royal Air Fleet pozostaje powodem do dumy, jako największa i najbardziej nowoczesna flota sterowców. Co ciekawe nieustanna modernizacja RAFu następuje między innymi dzięki zyskom ze sprzedaży demobilizowanych sterowców dla celów cywilnych.

Stany Zjednoczone

Obok Imperium Brytyjskiego i Cesarstwa Rosyjskiego wyrosło trzecie olbrzymie mocarstwo, obejmujące niemal cały kontynent. Stany Zjednoczone po 1812 roku i aneksji Kanady przeżyły okres przyśpieszonej ekspansji, w której dopomógł jeszcze traktat handlowy pozwalający rozwinąć technologie oparte na wydajnych silnikach parowych. Obecnie do Stanów należy cała Ameryka Północna wraz z odkupioną od Cara Aleksandra I Alaską oraz zaanektowanymi w latach 20-tych terenami dawnego Meksyku.

Ustrój Stanów określa konstytucja uchwalona w 1787 roku. Wyjątkowy jest federacyjny charakter państwa, przyznający znaczną swobodę władzom lokalnym. Wyjątkiem od tej zasady są tak zwane Terytoria Federalne, będące w zasadzie strefami okupacyjnymi w Kanadzie i Meksyku podległymi bezpośrednio pod władzę kongresu i prezydenta. Obok Republiki Francuskiej USA jest jedynym państwem, w którym wprowadzono w życie zasadę podziału władzy, odwołując się do klasycznej koncepcji monteskiuszowskiej. Władzę wykonawczą sprawuje prezydent o wysokich kompetencjach a ustawodawczą dwuizbowy parlament, sądowniczą zaś niezawisłe sądy. Pomimo, że w kilku innych krajach również panuje wybieralność władzy, w mniejszym lub większym zakresie, to jednak tylko w USA można mówić o względnej powszechności ze względu na to, że prawa polityczne przysługują wszystkim obywatelom, którzy ukończyli 18 rok życia, z wyłączeniem kobiet. Wobec istniejących w Brytanii i Francji wysokich cenzusów należy uznać prawa wyborcza Stanów za najbardziej liberalne na świecie.

USA jest krajem, jak określają to pochodzący zeń filozofowie, społeczeństwa obywatelskiego. Nigdy nie istniał w nim rzutujący na obraz nowoczesnego społeczeństwa podział na klasę wyższą i niższą, każdy obywatel ma równe prawa. Mimo, że status prawny nie narzuca różnic trudno mówić o powszechnej i całkowitej równości, jaką propagują myśliciele socjalistyczni. Odrzuciwszy egalitaryzm ludność stanów przyjęła podział faktyczny podobny do obowiązującego w innych państwach – na klasę robotniczą i posiadaczy kapitału. Doprowadziło to do powstania swoistego rodzaju arystokracji, nie mającego podstaw w ustroju a opierającego się na przewadze majątkowej oraz poczuciu własnej wyższości. Znamienne jest jednak, że status społeczny jednostki może się stosunkowo łatwo zmienić na skutek jej działań i umiejętności, znane są przypadki upadków i powstawania fortun. Struktura taka jest znacznie bardziej dynamiczna niż w pozostałych krajach i ruch pionowy w społeczeństwie pozostaje bardzo duży. W odmiennej sytuacji pozostaje ludność niewolnicza. W związku ze zniesieniem niewolnictwa w Brytanii napływ niewolników z Afryki został zatrzymany, co spowodowało konieczność znalezienia nowego źródła siły roboczej, zwłaszcza dla stanów południowych miało to olbrzymie znaczenie. W chwili obecnej znaczna większość niewolników pochodzi z nie skolonizowanych obszarów Ameryki Południowej. Wiele kontrowersji budzą plotki jakoby obecny prezydent, pochodzący z Nowego Jorku, James C. Denton chciał doprowadzić do zniesienia niewolnictwa.

Gospodarka USA podobnie jak gospodarka Europy w wieku XVII uległa dualizmowi. Na północy, kosztem eksportu towarów z południa do Cesarstwa rozwinął się nowoczesny przemysł, który od lat 30-tych, a zwłaszcza od chwili, gdy Stany zyskały drugie źródło Kamienia Filozoficznego, rozwinął się do tego stopnia, że obecnie sam się utrzymuje i rozwija. Z kolei w stanach południowych dominuje duża własność ziemska – oparte na pracy niewolniczej plantacje, głównie tytoniu i bawełny. Pomimo, że to właśnie handel tymi towarami przyczynił się do wzrostu ekonomicznego w stanach, szybko zaczęły one przegrywać na rynku światowym z eksportem brytyjskim i obecni produkują głównie na rynek wewnętrzny. Wielu z bogatych plantatorów południa spotkał los podobny do tego, jaki spotkał szlachtę polską, gdy na port w Gdańsku nałożono wysokie cła i znikły zyski z eksportu. Pomimo upadku wielu fortun, bardziej przedsiębiorczy plantatorzy zdołali się utrzymać, choć i tak w ciągu lat różnice między coraz bogatszą północą a ubożejącym południem rosły coraz bardziej. Obecnie potomkowie niegdysiejszych bogaczy z coraz większą goryczą patrzą jak wartość ich majątku spada, podobnie jak zyski ze sprzedaży bawełny. Z kolei plantacje tytoniu wciąż prosperują relatywnie dobrze, dzięki zaporowym cłom na import tytoniu brytyjskiego oraz sporemu popytowi na rynku światowym, choć i one staną w obliczu bankructwa, jeśli skończy się dopływ taniej, indiańskiej siły roboczej. Z kolei północ, choć przez wzgląd na konieczność zakupu surowców nie może równać się pod względem stopnia uprzemysłowienia z Cesarstwem Rosyjskim ani Imperium Brytyjskim bogaci się na produkcji na rynek wewnętrzny oraz na eksporcie towarów takich jak samochody, golemy przemysłowe czy też lokomotywy, w których się specjalizuje.

Służba wojskowa w Stanach jest ochotnicza, lecz każdy obywatel ma obowiązek przejść podstawowe szkolenie wojskowe. Stała Armia jest w porównaniu z innymi krajami niewielka, jej liczebność zmienia się przez lata, lecz rzadko przekracza sto tysięcy żołnierzy. Unikatowym rozwiązaniem jest za to znacznie bardziej liczna Gwardia Narodowa, która jest organizacją skupiającą obywateli w oddziałach lokalnych. Zadaniem Gwardii Narodowej jest wspomagać Armię w wykonywaniu jej zadań w okresach pokoju, prowadzić regularne szkolenia i utrzymywać członków w stanie gotowości do mobilizacji. Dane na temat jej wielkości nie są podane do oficjalnej wiadomości, ale różne wywiadu szacują ją na około milion, do półtora. Problem przy mobilizacji może stanowić sprzęt, ponieważ przemysł zbrojeniowy w USA przez ostatnie dwie kadencje jest znacznie słabiej finansowany niż wcześniej i produkcja dużej ilości wyposażenia przerasta chwilowo jego możliwości. Ciekawe jest podejście Amerykanów do dywizji pancernych, które w znacznie mniejszym stopniu stanowią samodzielną siłę bojową a są raczej wsparciem dla oddziałów piechoty, o czym świadczy relatywnie niska liczba czołgów w stosunku do opancerzonych wozów transportowych i samobieżnych dział przeciwpancernych. Amerykańskie lotnictwo jest pierwszym i dotąd jedynym, które wykorzystuje sterowce do przeprowadzania desantów spadochronowych.

[Jabberwocky]

Jako że steampunk darzę sentymentem porównywalnym tylko z Warhammerem 40k to wielce chętnym jestem na twoją sesję , kartę mam zasadniczo gotową, czekam tylko na uzupełnienie opisów pozostałych państw na potrzeby wypisania opinii jakie ma na ich temat moja bohaterka.

[Perzyn]

No, to nareszcie mam trójkę kandydatów. Przyznam, że liczyłem na większe zainteresowanie i spodziewałem się, że będę musiał wybrać 3-4 karty z wielu a tu posucha... Niemniej czas na opis przedostatniego z liczących się państw.

Cesarstwo Japońskie

W sytuacji, gdy niemal cały świat podzielony jest pomiędzy trzy wielkie mocarstwa małe państwa teoretycznie tracą prawo niezależnego bytu, ponieważ nawet, jeśli nie zostaną zaanektowane to dostaną się w strefę wpływów któregoś z potężnych sąsiadów. Wyjątkiem okazała się Japonia. To wyspiarskie państwo obejmuje szereg wysp i wysepek na Pacyfiku. Cztery główne, na których skupia się większość miast i populacji to Hokkaidō, Honshū, Shikoku i Kyūshū, zaraz po nich do najgęściej zaludnionych zalicza się Archipelag Ryukyu z wyspą Okinawa. Ważne ze względu na swoje położenie są też należące do Cesarstwa Japońskiego Hawaje, na których od 1832 roku stacjonuje większa część Floty Pacyfiku.

Władzę na wyspach sprawuje teoretycznie Cesarz, który jednak w większości wypadków stanowi jedynie figurę. Silnie rozdrobniony system lenn, sprawia, że ciężko mówić o władzy centralnej, ponieważ wielu z daimyo włada w swoich ziemiach niczym udzielni książęta. Za namiastkę silnej i obejmującej cały kraj władzy można uznać Szoguna, który choć utracił od czasu ustanowienia instytucji szogunatu znaczą część władzy, wciąż pozostaje głównodowodzącym armii i cieszy się znacznym szacunkiem większości feudałów. Zresztą linia Tokugawa od wieków utrzymująca stanowisko Szoguna jest jednym z najsilniejszych rodów i posiada wpływy pośród wszystkich daimyo. Poza sprawami wojskowymi, w kwestiach władzy centralnej pozostaje prowadzenie polityki zagranicznej a także, choć wynika to ze stanu faktycznego a nie uprawnień, prowadzenie badań naukowych przyczyniających się do rozwoju technologii. Poszczególne lenna rządzą się w znacznym stopniu same i to, w jaki sposób rozwiązane są sprawy administracji zależy tylko i wyłącznie od woli poszczególnych feudalnych panów.


W społeczeństwie wciąż panuje głęboko zakorzeniony podział na klasy feudalne, choć obecnie z uwzględnieniem proletariatu. Życie klasy wojowników – samurajów koncentruje się dookoła służby swemu panu, zarówno wojskowej jak i w czasie pokoju zarządzania nadanymi ziemiami, by przynosiły zysk i aby panował w nich spokój. Zależnie od charakteru prowadzonej gospodarki w regionie dominują otoczone ryżowiskami wioski, lub też należące do daimyo miasta będące ośrodkami przemysłu. Prosta ludność przypisana jest do ziemi lub do fabryk, w których ciężko pracuje na rzecz swojego pana w zamian za ochronę. Położenie prawne feudalnego chłopa, czy też obecnie robotnika, w niczym się nie zmieniło od wieków. Znacznie lepsza jest sytuacja rzemieślników i inżynierów, którzy choć wciąż nie mogą przynależeć do szlachty i cieszyć się przywilejami otoczeni są powszechnym szacunkiem, tym większym im większy ich kunszt. Zwłaszcza inżynierowie, nawet, jeśli rekrutują się spośród prostego ludu, cieszą się wielką estymą. Najniżej w społecznej hierarchii stoją tak zwani Eta – niedotykalni, zajmujący się pracami, które uważane są za nieczyste.

Japonia pozbawiona praktycznie surowców naturalnych musiała otworzyć się na handel z innymi państwami by utrzymać tempo rozwoju. Dzięki sprzedaży rozwiązań technologicznych a w ostatnich latach nawiązaniu sojuszu z Cesarstwem Rosyjskim gospodarka Japonii prosperuje wyjątkowo dobrze a w proporcji do terytorium państwa jest najbardziej dynamiczną i rozwiniętą na świecie. Dzięki docenieniu znaczenia technologii opartej na parze badania inżynierów stały się głównym polem inwestycji zarówno szogunatu jak i licznych feudałów. Jedyna szansa by wspiąć się wyżej w drabinie społecznej, jaką są zdolności techniczne sprawiła, że znaleźli się liczni kandydaci do nauki i rozwijania ich. Dzięki temu japońskie rozwiązania techniczne na wielu polach przewyższają zachodnie odpowiedniki, dzięki czemu możliwe stało się choćby wyprodukowanie zbroi wspomaganej czy łodzi podwodnej. Zresztą to właśnie eksport zaawansowanych urządzeń stał się główną przyczyną, dla której Japonia zdołała się utrzymać na silnej pozycji w świecie podzielonym pomiędzy trzy supermocarstwa.

Feudalny sposób utrzymania armii sprawia, że Cesarstwo Japońskie jest spośród liczących się w świecie państw wystawić najmniej liczne siły. Według szacunków po ogłoszeniu mobilizacji przez Szoguna feudałowie stawiliby się ze stutysięczną armią, opartą w całości na piechocie. Niewielką liczebność rekompensuje fakt, że na podstawie Cesarskiego Edyktu oraz dzięki wydajności fabryk należących do klanu Tokugawa każdy z feudałów zobowiązany jest zapewnić dla swoich ludzi zbroje wspomagane. Dzięki temu japońska piechota jest jedną na świecie mogącą korzystać z szybkostrzelnych karabinów parowych i dział małego kalibru bez uprzedniego rozstawienia ich. Brak czołgów zaś nadrabiają zaawansowane golemy* bojowe. Ze względu na koszty mogą sobie na nie pozwolić tylko najbogatsi wasale Cesarza. Każdy taki golem wykonywany jest na indywidualne zamówienie i unikatowy. Najlepsi spośród fabrykantów cieszą się równie wysokim statusem jak płatnerze i szczycą mistrzostwem w sztuce produkcji tych maszyn. Do najsłynniejszych golemów należą między innymi należący do pana Arai „Raijin” (Bóg Grzmotów), niezwykle ciężki golem wyposażony w potężne działo czy też zbudowany przez potomka słynnego płatnerza Muramasy „Kuro no Sogekihei” (Czarny Strzelec) wyposażony w skomplikowane systemy optyczne. Wyjątek stanowią golemy produkowane seryjnie w fabrykach Tokugawa, których pilotami zostają najlepsi spośród samurajów, których nie stać na zakup własnego golema. Produkowane są dwa modele – Enkou (Płomień) wyposażony w miotacze ognia oraz Kobushi (Pięść) z działem przeciwpancernym.

*Golem jest nazwą zachodnią, sami Japończycy określają swoje maszyny Kurogane no Oootoko (żelazny gigant) lub po prostu Oootoko.





Ważna uwaga: Chodzi mi o wasze karty. Chciałbym aby niezależnie od pochodzenia wasza postać miała w umiejętnościach Język Angielski albo Język Rosyjski, jeśli zaś zna jeden z nich ze względu na pochodzenie niech zna drugi przynajmniej w podstawowym stopniu. Nie ma to wpływu na balans reszty umiejętności i wynika z faktu, że te dwa języki są na świecie dominujące i niemal każdy zna je w stopniu przynajmniej podstawowych zwrotów a ludzie lepiej wyedukowani (np.Najwyższa Szkoła Administracyjna w Sankt Petersburgu lub Królewska Szkoła Wojsk Lądowych w Londynie ale i mniej prestiżowe placówki) posługują się płynnie oboma.

[keizu16]

Chętnie przyłącze się do sesji.

[Bielik]

Karty możesz się wkrótce spodziewać.

[Perzyn]

Ok, na początek ogłoszenia parafialne.

Primo - poniżej opis Republiki Francuskiej. Na tym kończę planowany opis świata, lecz jeśli istnieją jakieś nurtujące was kwestie jestem gotów uzupełnić braki.

Secundo - karty wysyłamy na moje PW, najpóźniej do przyszłej niedzieli. Ergo, macie tydzień na ich napisanie.

Tertio - jednak wolałbym je dostać wcześniej bo zarys scenariusza, choć parę ogólnych pomysłów mam, powstanie w oparciu o nie.

Quatro - bez dziwactw przesadnych, szaleńców, wykolejeńców, mutantów i innych takich. Szlachcice, oficerowie (choć rzecz jasna nie ci najwyższego stopnia), szpiedzy, politycy, bankierzy i różne inne dozwolone. Ogółem chciałbym aby wasze postaci były kimś, nie jednym z decydentów i najważniejszych ludzi w państwie ale gdzieś w okolicach środka, górnej połowy "drabiny". Zenek spod budki z piwem raczej nic nie wniesie do sesji, co najwyżej powołają go do armii w razie wojny i zginie anonimowo.



Republika Francuska

Po Wielkiej Wojnie nastała epoka dominacji rosyjskiej w Europie. Z paroma wyjątkami Cesarstwo Rosyjskie zajęło cały kontynent, podporządkowując sobie wszystkie państwa, których nie podbiło poza Francją, która zdołała zachować niepodległość dzięki sprzyjającemu splotowi okoliczności. Obecnie Francja jest drugim po Cesarstwie państwem w Europie, wschodnia granica oparta jest na Renie a zachodnia na Kanale La Manche, na południu granicę wyznacza połowa półwyspu Iberyjskiego. Południowym sąsiadem Francji jest Hiszpania, wyniszczona przez wojnę o niepodległość po abdykacji Napoleona i pogrążona w Anarchii. Francuzi pogardliwie mówią o Hiszpanii „Anus Mundi”.

Obok stanów zjednoczonych Francja jest jedną znaczącą cokolwiek republiką na świcie. Po Wielkiej Wojnie i abdykacji Napoleona Bonaparte powrócono do rozwiązań ustrojowych sprzed okresu Jakobińskiego. Jednoizbowy parlament nazywany jest Ciałem Ustawodawczym i pochodzi z początkowo ograniczonych licznymi cenzusami wyborów. Wykonywania ustaw jest zadaniem Konsulów, z których każdy odpowiedzialny jest za jeden resort. W pierwszych latach po wojnie silna była rola samorządów zwanych komunami, ale z biegiem czasu postępowała centralizacja władzy. Obecnie od 17 lat (trzy pełne kadencje Ciała Ustawodawczego i dwa lata bieżącej) we Francji dominują w parlamencie tendencje socjalistyczne, co spowodowało powołanie tak zwanych Komitetów Regionalnych o teoretycznie sporych kompetencjach jednak całkowicie zależnych od instrukcji odpowiedniego Konsula.

Wartościami konstytucyjnymi są we Francji Liberté-Égalité-Fraternité (Wolność-Równość-Braterstwo), na co wyjątkowo silny nacisk kładą socjaliści. Za sprawą Partii Równości wybory stały się powszechne, ograniczone jednie cenzusem wieku. Również kobiety posiadają prawa polityczne. Za sprawą wyjątkowo socjalnego ustawodawstwa ostatniej dekady społeczeństwo francuskie charakteryzuje silny egalitaryzm. Podatki najsilniej obciążają najbogatszą część społeczeństwa i osiągają bardzo wysoki pułap nawet na najniższym stopniu. Wynika to z konieczności zapewnienia darmowej, państwowej edukacji, służby zdrowie i zabezpieczeń socjalnych. Pomimo, że sytuacja francuskich robotników jest teoretycznie najlepsza ze względu na ustawowe przywileje takie jak maksymalnie 8 godzinny dzień pracy, wolne niedziele, prawo do minimum 2 tygodni płatnego urlopu czy zrzeszania się w związki zawodowe, to ogólna pauperyzacja społeczeństwa i wysokie podatki sprawiają, że ich relatywne dochody są najniższe. Na dodatek przemysł w Republice jest stosunkowo słabo rozwinięty, co przyczynia się do wysokiej liczby ludzi pozbawionych pracy, utrzymujących się z zasiłków wypłacanych przez państwo. Mimo, że istnieje własność prywatna, tak naprawdę większość dużych przedsiębiorstw została znacjonalizowana, ponieważ ich właściciele nie byli w stanie opłacić wysokich grzywien związanych z nieprzestrzeganiem narzucanych przez rząd norm produkcji.

Francja jest państwem stosunkowo biednym. Przemysł stoi na raczej niskim poziomie, choć i tak dzięki dostępowi do Kamienia Filozoficznego jest w stanie zapewnić podaż w większej części zaspokajającą zapotrzebowanie rynku wewnętrznego. Za to eksport towarów luksusowych, głównie kulinarnych, choć nie tylko, stanowi jeden z najważniejszych elementów francuskiej gospodarki. Pochodzące z republiki wina, szampany, koniak czy też biżuteria cenione są na całym świecie. Gospodarka jest sterowana centralnie przez wyznaczanie norm produkcji i tworzenie planów produkcyjnych do realizacji w określonym czasie, obecnie realizowany jest II Plan Pięcioletni. Podmioty gospodarcze nie należące do państwa również zobowiązane są do ich realizacji na podstawie wydawanych przez rząd instrukcji, których niedopełnienie karane jest ogromnymi grzywnami.

Podobnie jak w USA tak i we Francji armia jest ochotnicza, jednak istnieją pewne różnice. Każdy obywatel zobowiązany jest odbyć przynajmniej dwuletnią służbę w Armii Ludowej w celu uzyskania przeszkolenia. Ponadto okręgi wojskowe zobowiązane są utrzymywać określoną liczebność wojska w okresach pokoju oraz mieć przygotowane procedury pozwalające na błyskawiczną mobilizację jak największej liczby obywateli. Dzięki patriotycznemu zapałowi sporej części społeczeństwa pomimo niewielkich rozmiarów Francja nieustannie utrzymuje pod bronią dwieście pięćdziesiąt tysięcy żołnierzy i jest w stanie zmobilizować milion w ciągu dwu miesięcy. Wyposażenie żołnierza francuskiego stoi na niskim poziomie w porównaniu z mocarstwami, choć i tak jest znacznie lepsze niż w Carskim Korpusie Cudzoziemskim. W związku z brakiem środków na produkcję ciężkiego sprzętu główną doktryną Armii Ludowej jest Instantané Guerre (Wojna Błyskawiczna) oparta na wysokiej mobilności, walce manewrowej i niszczeniu strategicznych celów na terenie wroga. W związku z tym wojska republikańskie korzystają głównie z lekkich, szybkich czołgów, transportowych samochodów terenowych oraz niewielkich, szybkich sterowców. Dzięki temu ewentualne braki w sile ognia potomkowie Galów nadrabiają stosując walkę szarpaną oraz szybkie rajdy za tyłami wroga.

[Artos]

Piszę sięna tą sesję jeśli jeszcze MG pozwoli karta dojdzie dzisaj

[Perzyn]

ZAWARTOŚĆ POSTA ZAKTUALIZOWANA 26 11 2008

Dobra, ponieważ jestem człowiekiem o małym zapasie cierpliwości oznajmiam co następuje.

Rekrutacja zostaje zamknięta w trybie natychmiastowym w momencie ukazanie się tego posta.

Sesja rusza dzisiaj z graczami w składzie:
Jabberwocky - Christine Emma Troy
Blind Kitty - William MacKennet
Artos - Shimazu Nagasumi

Nim się zacznie parę uwag ogólnych.

- Forma w jakiej odpiszecie jest dowolna, nie narzucam stylu edycji. Wymagam jedynie, żeby było wiadomo o co chodzi (co kto mówi, co kto robi etc.) oraz żeby nie było rażących błędów językowych (choć te jestem w stanie od czasu do czasu wybaczyć).

- Daję wam dość dużą swobodę w kreacji elementów świata, pod warunkiem, że nie będziecie tego robić dla znaczącej korzyści postaci oraz, że nie będą to elementy szczególnie istotne. Czyli możecie stworzyć NPC przyjaciela ze szkoły będącego obecnie np. podoficerem, ale znajomego - szefa wywiadu już nie. Podobnie z resztą, z tym, że jeśli opiszecie jakieś technologie to bez przesady z zaawansowaniem (no chyba, że mówimy o technologiach japońskich, ale tu też z rozsądkiem). Ogółem wierzę w wasz rozsądek i nie będę się rzucał o szczegóły.

- Nie liczcie na wyjątkową regularność, choć będę się starał odpisywać w miarę często, macie prawo mnie przez gg poganiać choć bez przesady .

- Żeby nie przedłużać sesji i nie przeciągać wymian postów MG - Gracze jeśli będzie jakaś rozmowa z NPC to proszę byście skontaktowali się ze mną przez gg w celu napisania dialogu, taką samą praktykę stosujcie między sobą, możecie nawet tworzyć posty łączone. Jeśli zajdzie sytuacja w której rozmowa jest trójstronna obowiązuje zasada prior tempore potior iure - kto pierwszy do mnie napisze, ten pierwszy rozmawia w sesji. Ewentualnie możecie się ze mną umówić na konferencje.

- Jeśli nie jestem dostępny na gadu gadu i tak piszcie bo status mam ukryty. Jeśli jednak nie odpowiem zostawcie propozycje kiedy pasuje wam czasowo pisanie posta, to jakoś się umówimy. Jeśli taka metoda umawiania spotkań na gg wam nie pasuję mogę podać graczom numer telefonu.

- Na początku każdego mojego posta będzie odnośnik do muzyki stanowiącej podkład, niekiedy jeśli sytuacja tego będzie wymagać będzie więcej podkładów.

Na razie to tyle, jeśli coś mi przyjdzie do głowy to zostanie tu dopisane.

http://kalender-365.de/kalendarz.php?yy=1861 - mały przydatny gadżet, żeby było wiadomo jaki dzień jest kiedy.

W postach Artosa i moich w części dotyczącej Shimazu Nagasumi'ego pojawić się mogą nazwy pochodzące z języka japońskiego, jakby ktoś chciał sprawdzić to polecam słownik: http://www.freedict.com/ i proszę, przynajmniej w moim wypadku (bo Artos uczy się japońskiego) wybaczyć, że pewnie wieloczłonowe nazwy będą niegramatycznie skonstruowane bo powyższy słownik to moje jedyne źródło.