Czytanie z umierania

[Carchmage]

Czytanie z umierania

Wielka cisza -
Skrzypienie setek butów ustało:
Cisza przedwieczna
Kosmiczny ideał
Nie zabijaj

Oddechy zamarzły w umyśle
Ruszyłem bezdźwięcznym krokiem
Nie byłem aniołem
One tu nie zstepują

Ktoś chciał krzyknąć:
Kamień -
Nabrał nicości w niepłuca

Kurz zasychał
W liniach papilarnych
Spojrzałem na dłoń z pytaniem
Czy Bóg ma linie papilarne

Bo chciałbym by poczuł
Ten kurz na swej dłoni

Wielka cisza -
Skrzypienie setek butów ustało
Nie płynie myśl przez umysły
Zostałem sam na sam
Z kamiennym
Ideałem
Gniewu

Krew splamiła
(oczyściła) Boże echo?
Nie chodź
Grzechom
Echom

Zgrzyt
I pierwsze krzyże
Wyrastają
A miała byc to
Niema modlitwa!
Poemat cierpień
Trójca człowieka

Skrzypi piasek i świeży śnieg
Tupot - dudni grunt od stóp tupotu
Z potu
Ocieram czoło

Kościołom!
Chylę czoło
I martwe
Spojrzenie

Boli mnie wydrapywanna
Sancta Anna
Ostrze słowa
Ora pro nobis

Napisane krwią

A gdy kapie krew
Na popioły błyszczące duchem
W gardle krwawy z krtani ryk
Spływa po łagodności
Łez ludzkich
Czy Bożych

I zrozumienie
Błyszczy jaśniej niż słońce
Niż Alfa i Omega
Na niebie
Na niebie

Oni tam są

Oglądam się za siebie

I pocisk dzwoni o żebra Śmierci

***

Prawdę mówiąc mam dość tej mojej białowierszowej pisaniny, która opiera się na wizjach, strzępkach genialnych pomysłów, niekoniecznie dobrze zaadaptowanych... Znowu długi, biały wiersz, który jest dziwny i zapewne niezrozumiały. Ale - niech poezja broni się sama.
Musze napisać jakiś ładny, rymowany wierszyk o słoneczku i drzewkach bo mnie szlag trafi. ;P
Wiersz nie do publikacji w Tawernie, tylko do oceny - info dla Narmo.

[Alucard]

Spokojnie.
Masz styl i to jest najważniejsze. Nie mnie oceniać, bo jak zwykle mam własna interpretację do utworu zapewne diametralnie się różniąca od twej.

Wystawiam... hmmm... no właśnie... chyba jednak 5 z maleńkim minusem.

Jak zapewne wiesz podoba mi się utwór, niektóre frazy są niemal genialne (echo i linie papilarne) a i całość dobrze skomponowana... tylko...

No wlaśnie. Jak sam zauważyleś na końcu ta oryginalnosć staje się... monotonna. Nie wiem czy do końca rozumiesz o co mi biega, ale pisząć każdy wiersz bez wyraźnych regul sprawiasz, że są one bliźniaczo do siebie podobne. Ja w sumie też często wpadam w taka pulapkę. Nie oznacza to, ze sa złe, broń Boże. Ale po tobie spodziewam się rażenia piorunem a tutaj, wybacz, go nie było.

W tym dziale jest mój wiersz- czarny ogień. Tam Phoven dał mi rewelacyjna radę. Przeczytaj ją

[Carchmage]

Właśnie - monotonia. Trzeci wiersz już tego rodzaju na tym forum.
Rada Phovena jest cudowna, pamiętam ją. ;P Musze powrócić do tego, co wcześniej.
Pozdro.

[Phoven]

Wszystkie moje rady są genialne *
A tak serio: Nie zdziwię Cię jeśli powiem monotonia, prawda? Więc tego nie powiem. Właściwie nie powinienem nic mówić - Twoje poprzednie wiersze miały to coś**, ponieważ były nowe, orginalne - teraz się zaś powtarzasz - zarówno stylem wiersza, jak i tematyką. Spróbuj komentować teraźniejsze wydarzenie, wpatrywać się w historię, w poszczególne osoby - liryka wszystko może - czasem lepiej, czasem trochę gorzej.
Ale Ty masz talent

*Te o kurczakach też.
**To coś jest jak The Chosen One z Fallouta - może być sukinsynem, może być świętoszkiem, wszystko jedno aby tylko uratował Aryo. Możesz próbować wszystkiego, aby tylko było to logiczne.. zazwyczaj.
Ja mam nadzieję, że sens powyższego załapałeś

[Elfin]

Dokladnie to co powiedzial Alucard.. Masz styl, niepowtarzalny i piekny styl, ktory natomiast jest ciezko oceniac... Dam 5... Co jest bardzo ciekawe?? A to ze twoj styl nie wymaga ulozonej rytmiki... W rytmice jest swego rodzaju chaos, ale jak sie go czyta to jest to bardzo dobrze zamaskowane.. JEdyne co to mozna pozazdroscic (chociaz zazdrosc brzydka rzecz :p)

[Ardel]

6. Bardzo dobrze mi się to czytało. I głębia wiersza też ciekawa

[Sihamaah]

Naprawdę świetne. Za każdym razem równie świetnie się czyta.

6